Coach Kognitywny (E02)

Lista kursów
Coach Kognitywny (E02)

Imię i Nazwisko

E-mail

1. Mentoring polega na:

A. Oferowaniu „zamkniętych figur”, sprawdzonych rozwiązań, które klient w zasadzie powinien zastosować przy realizacji celu.

B. Dopełnianiu figury klienta poprzez proponowanie przez mentora innych, alternatywnych opisów sytuacji.

C. Udoskonalaniu lub rozwijaniu istniejących zasobów lub umiejętności klienta.

D. Skoncentrowaniu na poziomie przekonań i wartości klienta po to, by trwale zmienić jego postawę w wyniku samoregulacji systemu.

E. Jest podobny do metody oduczania, opartej na terapiach awersyjnych.

2. Coaching partnerski to:

A. Trening przystosowania do ekstremalnych warunków w pracy związanych z presją na wyniki.

B. W zasadzie to samo, co delegowanie uprawnień menedżerskich z tym, że proces uzupełniony jest przez informacje zwrotne coacha.

C. W zasadzie to samo, co psychoterapia z tym, że odbywa się w związku z sytuacją zawodową klienta.

D. Uczenie nowych technik zarządczych w oparciu o zasady projektowe Prince 2.

E. Umiejętność skutecznego kontrolowania pracowników.

3. Matryca edukacyjna

A. Jest narzędziem służącym do pomiaru typów osobowości.

B. Służy do wymiarowania wskaźników efektywności w projekcie.

C. Pozwala na informowanie klienta o popełnionych błędach i analizowaniu ich przyczyn.

D. Oparta jest na powtarzaniu mocnych pytań, tak długo, aż klient nie udzieli właściwej odpowiedzi.

Pozwala na dopasowanie metod edukacyjnych w zależności od potrzeb klienta.

4. Cel różni się od efektu:

A. Poziomem oczekiwań klienta. Efekty oznaczają wysokie oczekiwania płatników, co do rezultatów coachingu swoich podwładnych.

B. Efekt określa stan początkowy zaś cel - końcowy w danym projekcie.

C. Cel nadaje kierunek a efekt określa spodziewany stan i potrzeby klienta, które klient chce zrealizować w związku ze stawianym celem.

D. Efektem danego celu jest zrealizowanie potrzeby klienta lub/i osiągnięcie spodziewanego stanu psychofizycznego z zachowaniem ekologii celu.

E. Efekt pozwala klientowi na uświadomienie sobie, że sposoby osiągnięcia spodziewanego rezultatu mogą być różne.

5. Cel może zostać zmieniony w czasie coachingu partnerskiego jeżeli:

A. Efekt został zrealizowany wcześniej, a poprzez to cel naturalnie wygasł.

B. Środki materialne prowadzące do celu wystarczają do podjęcia kolejnej inwestycji.

C. Kiedy klient zmieni kierunek rozwoju pod wpływem odkryć na poprzednich sesjach.

D. Kiedy coach uzna, że cel nie jest odpowiedni dla klienta na tym etapie rozwoju.

E. Zawsze ilekroć tak uzna klient.

6. Diagram Ryby

A. Może służyć do zoperacjonalizowania działań pomiędzy wyznaczonymi celami. a spodziewanymi efektami lub do kaskadowania celów.

B. Ma charakter projektowy, gdyż pozwala wstępnie oszacować ryzyka.

C. Może być wykorzystany do oszacowania zasobów w danym przedsięwzięciu.

D. Pozwala na wiele modyfikacji w czasie realizacji celu.

E. W coachingu partnerskim służy do kontrolowania i oceniania postępów rozwojowych klienta przez płatnika.

7. Sprzężenie Zwrotne do Przeszłości:

A. Jest charakterystyczne dla terapii, gdyż według niektórych podejść pozwala uleczyć traumy. Coaching tym się nie zajmuje.

B. Koncentruje uwagę klienta na niepowodzeniach i dzięki temu mobilizuje do ich unikania w przyszłości poprzez unikanie konfrontacji z problemami.

C. Koncentruje uwagę klienta na minionych sukcesach i przeszkodach w ich osiąganiu, dzięki temu mobilizuje do utrzymania ostrożnej postawy.

D. Ma charakter mobilizującego wyzwania, gdyż pozwala przełamać psychologiczne słabości klienta w walce z własnym oporem.

E. Ma charakter mobilizujący, gdyż pozwala precyzyjnie przenalizować przyczyny występujących problemów.

8. Jeśli w diagramie Ishikawy pojawią się ości boczne na głównej linii czasu zarysowanej od celu do efektu - to oznacza, że klient:

A. Zbudował diagram pod kątem analizy ukrytego ryzyka budżetowego.

B. Zbudował diagram bez porozumienia z zespołem.

C. Zbudował diagram jako sekwencję kolejnych etapów - od rozpoczęcia projektu do jego zakończenia.

D. Zbudował diagram pod kątem etapów z uwzględnieniem osi czasu wyznaczając czas realizacji dla każdego z etapów.

E. Nie rozumie zasad budowania diagramu.

9. Mapa w coachingu:

A. To socjometryczna metoda określania stylu społecznego klienta (określa jego sposób rozwiązywania konfliktów na poziomie zachowania).

B. Pozwala na określenie słusznej drogi rozwoju, zgodnej z oczekiwaniami firmy, która płaci za coaching.

C. Jest mniej więcej tym samym, co proces percepcji. Określa co i w jaki sposób zostało zapamiętane, przetworzone w pamięci głębokiej, a następnie przywołane w procesie myślenia jako fakt.

D. Jest pojęciem pochodzącym z semantyki ogólnej Alfreda Korzybskiego, oznacza subiektywną perspektywę w opisie rzeczywistości.

E. Jest subiektywnym wyrazem doświadczenia klienta, które on uznaje za obiektywne lub możliwe do zobiektywizowania.

10. Mapy są fragmentami opisu terenu. To oznacza, że:

A. Niemożliwe jest zapamiętanie wszystkich parametrów danej sytuacji lub wydarzenia.

B. Teren zawsze się zmienia. Rzeczywistość podlega nieustannym mikro lub makro zmianom, dlatego też zmieniają się parametry i punkty odniesienia.

C. Uczestnicy tej samej sytuacji lub wydarzenia zapamiętują różne elementy i w rożny sposób je przetwarzają.

D. Percepcja tunelowa buduje mapy z kilku pojedynczych informacji. Na ich podstawie konstruuje zgeneralizowane mapy, które są jedynie przybliżeniem rzeczywistości szczegółowej.

E. Przetwarzamy ok. 300 mln bitów informacji na sekundę, a to oznacza generalną wybiórczość informacji, które trafiają do świadomości i konieczność filtrowania, tego, co system poznawczy uznaje za zbyteczne lub ważne.

11. Zadaniem coachingu partnerskiego jest:

A. Poszerzenie mapy klienta w danej kwestii, a tym samym zachęta do elastyczności przy procesach decyzyjnych.

B. Zbudowanie całkowicie nowych, lepszych map możliwie we wszystkich dziedzinach życia i zastąpienie nimi – starych, zdezaktualizowanych.

C. Ustalenie na podstawie doświadczeń coacha, która mapa jest najwłaściwsza dla danej sytuacji. Jest to sugestia lub porada coacha przy wyborze najlepszego rozwiązania.

D. Eliminowanie złych nawyków na poziomie zachowań.

E. Dostarczenie klientowi doświadczenia, dzięki któremu będzie eksperymentował z nowymi rozwiązaniami.

12. Góra Lodowa

A. Jest modelem, który opisuje poziomy funkcjonowania człowieka związane z pełnioną przez niego rolą.

B. Jest metodą badania lingwistycznych konstrukcji w wypowiedziach klienta.

C. Pozwala klientowi zrozumieć jego głębsze motywacje.

D. Pozwala klientowi zrozumieć jego zachowania uzasadnione wartościami.

E. Jest tym samym, czym Metaprogramy klienta oznaczające Metapozycję.

13. Rola jest rozumiana w coachingu partnerskim:

A. Jako przejaw tożsamości, poprzez, którą klient opisuje swój stosunek do danej sytuacji, którą właśnie przeżywa lub, której doświadczył wcześniej.

B. Jako rezultat zmiany wskaźników celu długoterminowego.

C. Jako składowa systemu ról współwystępujących, które mogą się wewnętrznie harmonizować, uzupełniać lub konfliktować.

D. Jako metamorfoza w technice J. O’Connora.

E. Jako jeden z programów życiowych klienta regulujących jego zaangażowanie w małe kroki poznawcze.

14. Sprzężenie Zwrotne do Przyszłości:

A. Jest jednym z podstawowych zadań coachingu, jako mechanizm zmiany w podążaniu do planowanych przez klienta efektów.

B. Koncentruje uwagę klienta na percepcji słuchowej.

C. Jest możliwe dzięki wychodzeniu ze strefy komfortu, a tym samym poprzez chwilową utratę poczucia bezpieczeństwa. Może budzić opór zwłaszcza osób o postawie kontrsugestywnej.

D. Często uruchamia zaciekawienie poznawcze prowadzące do eksperymentowania.

E. Często uruchamia nowe rozwiązania dzięki kreatywnej improwizacji zastosowanej wobec nieznanej, niezaplanowanej sytuacji.

15. Praca z dylematem opiera się na:

A. Zasugerowaniu klientowi właściwej odpowiedzi na nurtujący go problem

B. Pokierowaniu dynamiką ćwiczenia tak żeby klient wybrał najlepsze rozwiązanie z punktu widzenia sponsora projektu.

C. Dokonaniu przez klienta integralnego, osobistego wyboru na podstawie zdysocjowanej analizy własnych potrzeb, obaw, ograniczeń i zasobów.

D. Wyłącznie na podążaniu za wskaźnikami efektywności związanych z celem.

E. Szukaniu połączenia pomiędzy dwoma aspektami dylematu lub najlepszej alternatywy, w ostateczności argumentów za wyborem jednego rozwiązania.

16. Mocne pytania mają za zadanie:

A. Uruchamiać efekt poszukiwania rozwiązań po za mapą klienta.

B. Poprzez zawarte słowa klucze aktywizować klienta.

C. Uruchamiać Sprzężenie Zwrotne do Przyszłości.

D. Angażować i motywować do działania.

E. Nakierowywać na cel i efekt.

17. Praca z procesem

A. Koncentruje się na ujawnieniu nieświadomych treści, które zintegrowane przez klienta nadają nowe znaczenie jego sytuacji.

B. Opiera się na analizie treści cienia, zmierzającej do odrzucenia cienia jako fałszywej informacji.

C. Jej efektem ma być odrzucenie informacji zawartych w polu relacji jako nieprzydatnych w danym projekcie.

D. Może zawierać informacje o przeszłych doświadczeniach klienta, wyrażonych symbolicznie.

E. Służy do określenia modeli edukacyjnych w pracy z klientem.

18. O „znikającym coachu” mówimy, gdy:

A. Klient lekceważy coacha lub nie ma do niego zaufania.

B. W czasie sesji pojawia się silny opór klienta wobec zadawanych przez coacha pytań.

C. Coach lekceważy klienta i zaczyna go pouczać.

D. W danym momencie sesji aktywność coacha jest mniejsza niż klienta i ogranicza się do zadawania trafnych pytań.

E. Coach towarzysz zmianom i w dysocjacji koncentruje się na tym, co komunikuje klient.

19. Ćwiczenie 5P – zawiera pięć aspektów ujawniającego się procesu nieświadomego jednostki:

A. Ego, cień, personę, maskę i animusa

B. Zakwestionowanie, odkrycie, przezwyciężenie, powstrzymanie i zastosowanie

C. Proces, personę, prawdę, progres i pattern

D. Triggera, up-triggera, down-triggera, of-triggera, i on-triggera

E. Otwartość, ugodowość, sumienność, ekstrawersję i neurotyczność

20. Wyłączenie komunikacji wewnętrznej u coacha w czasie sesji to inaczej:

A. Rodzaj check listy pozwalającej na zebranie zadań do wykonania przed coachingiem.

B. To umiejętność wyłączenia kontroli wewnętrznej, a przede wszystkim dialogu wewnętrznego oraz skupieniu na komunikatach zewnętrznych płynący od klienta.

C. Koncentracja uwagi na wewnętrznych wątpliwościach coacha co do zaproponowanej techniki.

D. Skupienie uwagi na przyrodzie, jako najlepszym nauczycielu zmian.

E. Zwrócenie uwagi klienta na konieczność wykonywania zadań domowych.

21. Drugiej osobie można zainstalować:

A. Niepokój dotyczący jej osobistych pragnień; nawet, jeśli początkowo była pozytywnie nastawiona do danej sytuacji.

B. Skłonność do oceniania, jeśli kieruje się do niej wiele kategorycznych ocen.

C. Dobre samopoczucie, a nawet zdrowie, gdyż słowa działają z mocą podobną do zjawiska placebo.

D. Poczucie sukcesu; nawet, jeśli początkowo nie wierzyła ona w powodzenie swoich celów.

E. Dowolne przekonanie poprzez wielokrotne powtarzanie słów o znaczeniu negatywnym lub pozytywnym, zwłaszcza jeśli dokonuje tego autorytet wobec osoby młodszej, uległej, gorzej wykształconej lub zależnej.

22. Drugi etap tzw. Debaty w RTZ:

A. Jest tym samym co 4 pozycja J.O’Connora w ćwiczeniu „System”.

B. Polega na budowaniu połączenia pomiędzy realnymi możliwościami klienta coachingu a jego myśleniem życzeniowym poprzez stworzenie nowego przekonania dzięki, któremu klient wytworzy i uzna wspierający sposób myślenia na dany temat.

C. Rozpoczyna się od określenia pożądanych emocji w odniesieniu do sytuacji wyjściowej A . Jest to początek przeramowania od emocji do nowego przekonania, od C’ do B’

D. Został po raz pierwszy zaproponowany przez Franka Farellego w ćwiczeniu prowokatywnym „Samolot”

E. Ma charakter projektowy, gdyż polega na planowaniu kolejnych etapów projektu.

23. Druga Uwaga w przeciwieństwie do Pierwszej Uwagi wskazuje na:

A. Osobiste powody, które kierowały rozmówcą i określa prawdopodobne rozwiązania, które coach może podsunąć klientowi.

B. Ilość użytych, konkretnych przykładów przez rozmówcę dotyczących jego obaw lub lęków.

C. Treść wypowiedzi i jej znaczenie, gdyż forma może być myląca.

D. Krótkie wypowiedzi o charakterze faktograficznym, gdyż w nich jest najwięcej rzetelnych informacji.

E. Długie, chaotyczne wypowiedzi, gdyż one mają najsilniejszy ładunek emocjonalny.

24. Metafora w Coachingu oddziałuje na przekonania klienta, dlatego że:

A. Pozwala na bezpieczną zmianę tematu na zupełnie abstrakcyjny, wtedy, kiedy rozmowa się nie klei.

B. Można zasugerować klientowi korzystne dla niego rozwiązanie, poprzez komunikat nie wprost.

C. Można przekonać klienta za pomocą manipulacji do porzucenia ryzykownych celów lub do zmiany poglądów w danej kwestii.

D. Coach z góry określa, w jaki sposób klient powinien postępować, ale czyni to w sposób umiejętnie zawoalowany, tak żeby klient się nie zorientował.

E. Motywuje poprzez mechanizm rezonansu z osobistym doświadczeniami klienta. To klient wybiera najlepsze dla siebie skojarzenie.

25. Kilkanaście sekund to czas, w którym:

A. Większość ludzi podejmuje większość decyzji dotyczących bieżących spraw. Reszta, to postracjonalizacje, które jedynie zaciemniają obraz.

B. Coach potrafi uruchomić własną Pierwszą Uwagę i wyciągnąć wiarygodne wnioski z mikro -komunikacji, co do spójności swego klienta.

C. Odwołanie się do nieświadomych, jednak zapamiętanych zasobów, pozwala wiarygodnie rozpoznać parametry sytuacji.

D. Budujemy pierwsze wrażenie, które często determinuje całe przeżycie. Badania dowodzą, że taka strategia jest generalnie słuszna.

E. Można zidentyfikować przekonanie ograniczające zwracając uwagę na zaprzeczenia oraz kontrsugestie w wypowiedziach klienta, a także na mowę ciała wskazującą na opór lub wahanie.

26. Przekonanie ograniczające:

A. Zawsze odnoszą się to konkretnego kontekstu sytuacyjnego i są szkodliwe, tylko, jako generalizacje lub uszczegółowienia ograniczające elastyczność.

B. Przejawiają się tylko w zachowaniach agresywnych wobec otoczenia.

C. Bez względu na sytuację szkodzą klientowi i należy je bezwzględnie przełamywać dla jego dobra.

D. Zawsze występują w pakiecie z całym systemem przekonań i pełnią funkcjonalną rolę, dlatego nie należy ich zmieniać.

E. Są związane z silnymi negatywnymi uczuciami i dlatego nie należy zajmować się nimi w coachingu – to zadanie dla terapii.

27. Zasoby oznaczają w Coachingu:

A. Środki techniczne lub usługi, które klient może uzyskać jedynie z zewnątrz, z niezależnych od siebie źródeł.

B. Ćwiczenia i techniki, którymi posługuje się coach, których klient może się nauczyć, a następnie stosować w dalszym rozwoju.

C. Cele, które klient ustawił poza zakresem własnej kontroli.

D. Innych ludzi, od których klient jest uzależniony decyzyjnie.

E. Zespół umiejętności i narzędzi oraz zgromadzanych doświadczeń i dóbr, na których klient może bazować w danym projekcie. Są jego punktem wyjścia do dalszych zmian.

28. Sygnały z Drugiej Uwagi płynące od klienta

A. Oznaczają dysocjację klienta.

B. Są zawsze marginalizowane przez coacha jako nieistotne.

C. Oznaczają komunikaty werbalnej zgody na rozwiązanie, najczęściej wyrażone słowem: tak.

D. Dotyczą relacji osobistych klienta, najczęściej o charakterze intymnym.

E. Pojawiają się jako pierwsze np. w mikrokomunikacji, często zanim pojawi się werbalizacja.

29. Zasada feed-back’u w Coaching partnerskim polega min. na:

A. Udzieleniu wprost konkretnych, szczegółowych informacji z poziomu obserwacji. Zawsze za zgodą klienta.

B. Konkretnych ocenach postępów klienta mierzonych, jakością wykonywanych zadań. Najlepiej żeby takie oceny pojawiały się na skali Likertha.

C. Przemilczaniu obserwacji coacha i skupieniu się na treściach zawartych w formularzu raportu coachingowego. Często wartościowe jest, po prostu, odczytanie klientowi fragmentów raportu.

D. Ujawnianiu negatywnych emocji, jakie odczuwa coach w sytuacjach, gdy klient błędnie odpowiada na zadawane pytania.

E. Unikaniu dwuznaczności i aluzji wygłaszanych w kontekście sytuacji klienta lub relacji coachingowej.

30. W informacji zwrotnej coach może zawrzeć:

A. Odreagowanie własnych, negatywne uczuć do klienta, gdyż jeśli tego nie zrobi, zablokuje się na dalszą skuteczną pomoc.

B. Szerokie spektrum skojarzeń z własnej mapy percepcyjnej, gdyż atrakcyjnie i wielopoziomowo poszerza mapę klienta.

C. Narrację w warstwie fabularnej, gdyż dzięki temu mobilizuje zmianę na poziomie przekonań i wartości poprzez wolne skojarzenia klienta.

D. Oceny dotyczące zachowania klienta, gdyż w początkowej fazie coachingu może zmniejszyć ilość popełnianych przez klienta błędów.

E. Dowolne ekologiczne, użyteczne i odpowiedzialne informacje z podkreśleniem jednak, że to klient wybiera pointy, na które ma wewnętrzną zgodę. Może wziąć wszystko, trochę lub nic.

31. W metodzie Byron Katie

A. W ostatniej fazie pracy następuje odwrócenie przekonania ograniczającego.

B. Klient zatrzymuje się w czterech pozycjach percepcyjnych i piątej Metapozycji.

C. Odwrócenie może być początkowo wykonane mechanicznie przez klienta. Dopiero po chwili klient odnajduje zmieniający sens nowego przekonania w odwróceniu.

D. Coach zadaje sekwencję siedmiu pytań, zwanych skanerem przekonań, zaproponowanym przez B. Russela.

E. Ćwiczenie stosujemy, gdy klient odwołuje się w czasie pracy do własnego, ograniczającego przekonania, które nie pozwala mu skutecznie działać w obranym kierunku.

32. Druga Uwaga

A. To obszar zachowań, o których powinno się zawsze informować klienta, jeśli zostały zauważone przez coacha.

B. Opisuje zjawiska, które mogą być spostrzegane, lecz nie są rozumiane, brane pod uwagę, a przez to nie zawsze są interpretowane, jako istotne. Często odbierane są jako marginalne z punktu widzenia zainteresowanego.

C. To mechanizm rozpoznawania ryzyka projektowego w trakcie realizowanej techniki coachingowej.

D. Powstaje w kolejności, jako druga sekwencja po wydarzeniach i spostrzeżeniach zarejestrowanych w Pierwszej Uwadze. Jest następstwem U1.

E. Jest prohibicją systemu mentalnego w zaawansowanej konfabulacji klienta, będącej w opozycji do wyparcia emocji.

33. Zasoby są zintegrowane wówczas, gdy:

A. Klient uzyska świadomy dostęp do zasobów potrzebnych mu do skutecznego działania i uzna, że jest gotów zastosować skuteczną strategię prowadzącą do sukcesu w jego mapie.

B. W procesie uzyskiwanie dostępu do zasobów klient popadnie w konfuzję i przeorientuje swoją uwagę zgodnie z procesem defragmentacji społecznego postrzegania relacji zależności.

C. Coach pomoże zakotwiczyć uświadomione strategie w nowym kontekście, dotąd niedostępnym dla klienta.

D. Coach uzna technikę za zakończoną.

E. Zakończony został pierwszy etap w Metodzie Integracji Zasobów, zwany autokreacją.

34. Rola jest rozumiana w coachingu partnerskim:

A. Jako przejaw tożsamości, poprzez, którą klient opisuje swój stosunek do danej sytuacji, którą właśnie przeżywa lub której doświadczył wcześniej.

B. Jako rezultat zmiany wskaźników celu długoterminowego.

C. Jako składowa systemu ról współwystępujących, które mogą się wewnętrznie harmonizować, uzupełniać lub konfliktować.

D. Jako Metametapozycja w technice J. O’Connora.

E. Jako jeden z programów życiowych klienta regulujących jego zaangażowanie w małe kroki poznawcze.

35. Wieloaspektowy, pakietowy, dynamiczny model przekonań zakłada m.in., że:

A. Atraktor to dynamiczny odpowiednik zwornika przekonań.

B. Atraktorów może być kilka, stanowią one centralne kompleksy psychiczne.

C. Zmiana przekonania trwale usuwa ślad pamięciowy związany z jego treścią. Jest jak operacja chirurgiczna usuwająca patologiczną narośl.

D. Przekonania nie są ani dobre, ani złe, lecz ich kontekst oraz okoliczności stosowania wywołują nieadekwatność i dysfunkcyjność pewnego typu myślenia.

E. Atraktor może aktywować i rozsiewać fraktale, które następnie autoreplikują się do innych obszarów psychicznych początkową niezwiązanych z atraktorem.

36. Sprawdzanie ekologii zmiany

A. Odbywa się metodą zadawania siedmiu krótkich pytań, na które powinna zawsze paść odpowiedź: „tak”.

B. Polega na poddawaniu klienta próbie poprzez intencję paradoksalną lub prowokatywne sugestie.

C. Jest możliwe tylko post fatum, czyli w chwili, kiedy klient zaczyna stosować w życiu nowe rozwiązania i sprawdza efekty.

D. Polega na wprowadzeniu klienta w stan konfuzji, czyli zwiększonej podatności na sugestie.

E. Jest możliwe zawsze wtedy, kiedy klient jest gotów podjąć eksperyment z użyciem figurek lub zaciemnianych okularów.

37. Przekonanie ograniczające lub hamujące

A. Można zneutralizować poprzez most przekonań z użyciem umysłu wegetatywnego [pamięć komórkowa] i kinestetycznej zmiany.

B. Często związane jest z doświadczeniami kinestetycznymi, dlatego zmiana kinestetyki może również zmieniać myślenie, a zatem przekonanie.

C. Jest zawsze szkodliwe dla klienta, gdyż daje efekt hamujący i bez względu na okoliczności działa destrukcyjnie.

D. Zawsze występują w pakiecie z całym systemem przekonań i pełnią funkcjonalną rolę, dlatego nie należy ich zmieniać.

E. Chociaż są myślą - mają zawsze swoje odzwierciedlenie w reakcjach ciała, a przez to wypływają na nasz stan emocjonalny i psychosomatykę.

38. „Wiara czyni cuda”

A. Oznacza technikę coachingową, w której pojawia się aspekt duchowy.

B. Powiedzenie to można odnieść do zmiany przekonań klienta oraz do kreatywnego podejścia do zmiany, stąd pytanie coachingowe: W co potrzebujesz wierzyć żeby móc się czuć, tak jak chcesz się czuć?

C. Z punktu widzenia coachingu „wiara” jest tym samym, co przekonanie wsparte o wartości i tożsamość i może mieć zarówno ograniczający charakter, jak i stabilizujący w mapie klienta.

D. Inaczej oznacza, że to, w co wierzymy staje się dla nas możliwe do osiągnięcia.

E. Oznacza przekonanie na temat mocy własnych przekonań.

39. Inflacja wg. Carla Gustaw Junga:

A. Symbolizuje sytuację, w której jednostka znajduje się pomiędzy entropią i emergencją, czyli pomiędzy chaosem i uporządkowaniem.

B. Jest nadmiarem emocji, doznań, pragnień, sygnałów, symptomów, symboli, których jednostka nie potrafi w danym momencie ani zrozumieć, ani uporządkować, co potęguje odczucie chaosu i zagubienia.

C. Jest subiektywną, samoświadomą, samouzdrawiającą się obserwacją zintegrowanej tożsamości.

D. Jej bliźniaczą, dualistyczną parą jest stagnacja, czyli pozorne ustabilizowanie jednostki nierzadko prowadzące do dezintegracji osobowości przejawiającej się m.in. reakcjami depresyjnymi.

E. Poprzedza kolejne trzy etapy rozwoju jednostki: indywiduację, integrację i iluminację.

40. Staroegipska Szkoła Lewego Oka Horusa:

A. Była szkołą żeńską, zajmującą się m.in. aspektami nieliniowymi i niedualnymi jak: manifestacje, synchroniczności i przejawy aktywności trickstera

B. Wykorzystywała techniki medytacyjne i wizualizacyjne m.in. oparte na wizualizacji światła w symbolicznym procesie oczyszczania przysadki i szyszynki

C. Opanowała podstawy neurofizjologii rozumiejąc budowę Ośrodkowego Układu Nerwowego i znaczenie poszczególnych organów jak: szyszynka, przysadka, móżdżek, rdzeń przedłużony i inne

D. Była szkołą męską skoncentrowaną na znaczeniu siły woli w działalności człowieka.

E. Posługiwała się metaforą „cyrkla budowniczego” symbolizującego męskie zajęcia jak: geometrię, astronomię, architekturę, budownictwo, agronomię, hydrologię - dyscypliny znakomicie znane w dawanym Egipcie

41. Zmiana przekonania odbywa się:

A. Gdy klient spostrzeże inne alternatywy lub korzyści, które mogą wynikać z wad sytuacji i uzna zmianę za możliwą.

B. Gdy klient doświadczy zmiany przekonań na skutek zmiany kontekstu, w którym przekonanie w jego mapie nie może być dłużej zawsze prawdziwe.

C. Tylko, gdy przypatrujemy się sytuacji w pozycji „systemu” w ćwiczeniu zaproponowanym przez O'Connora.

D. Wtedy, gdy klient spostrzega negatywne intencje ukryte pod cudzym zachowaniem, lub gdy odkrywa wpływ własnego, ograniczającego myślenia na zachowanie, a przez to na negatywny skutek działania.

E. Kiedy klient zachowuje ten sam stan emocjonalny w trakcie ćwiczenia.

42. Zadania domowe

A. Mogą polegać na samodzielnym dokańczaniu lub rozwijaniu tematów lub ćwiczeń z sesji coachingowej.

B. Mogą mieć znamiona eksperymentu, w którym klient uzyskuje nauczkę, gdy nie może poprawnie wykonać zadania z uwagi na jego trudność.

C. Mają na celu pobudzić kreatywność klienta przy rozwiązywaniu własnych dylematów.

D. Nie muszą być zrozumiałe dla klienta. Powinny trafiać przede wszystkim do nieświadomości. Im bardziej kreatywny jest coach, a zadanie nietypowe i zaskakujące – tym lepiej.

E. Klient może nie wykonać zadania pod warunkiem, że coach zada pytanie o odkrycia klienta wynikające z faktu niewykonania zadania.

43. „Zawsze dokonujesz najlepszych, dostępnych ci wyborów” oznacza:

A. Zasadę, dzięki której klient zostaje zwolniony z odpowiedzialności za własne decyzje.

B. Oznacza, że klient przed coachingiem w istocie dysponuje niewielkim repertuarem własnych zasobów i umiejętności.

C. To mechanizm polegający na wyparciu emocji i działaniu „na ślepo”.

D. Określa początkowy poziom motywacji w technice J. Whitmore`a wykorzystującej prawdopodobieństwo matematyczne dokonania słusznego wyboru.

E. Oznacza idealistyczne przekonanie klienta na początku coachingu.

44. Ekologia zmiany oznacza:

A. Stan zaraz po zmianie przekonań, który stopniowo wygasa.

B. Oznacza konkretne decyzje, które w przeszłości zostały docenione przez osobę będącą autorytetem dla klienta.

C. Oznacza instalację werbalną coacha, dzięki której klient czuje się podbudowany i zachęcony do działania.

D. Oznacza uzyskanie dostępu do zasobów, które klient posiadał, lecz ich używanie przynosiło negatywne, niepożądane rezultaty.

E. Kluczową funkcję coachingu. Na jej podbudowie klient uruchamia własny potencjał, poszerza mapę, rozwija posiadane umiejętność z uwzględnieniem potrzeb, korzyści i stanowiska udziałowców projektu coachingowego.

45. Asocjacje

A. Są tym samym, czym skojarzenia - jednak polegają na zdystansowaniu się do omawianej sytuacji.

B. To stany psychofizyczne, w których klient może przeżywać również negatywne emocje.

C. To inaczej przeżycia „z drugiej ręki”, na przykład cytaty z filmów, lub książek.

D. To zjawisko podobne do adaptacji, czyli przystosowania społecznego do danej sytuacji, nawet, jeśli początkowo jest to sytuacja trudna, lub zagrażająca dla klienta.

E. To obrazy mentalne, w których klient w roli obserwatora widzi siebie, jako odległego uczestnika wydarzeń.

46. Mechanizm przeramowania przekonań ograniczających:

A. Jest w gruncie rzeczy nieskuteczny, gdyż teren, czyli okoliczności obiektywne zawsze ulegają zmianie.

B. Polega na wychwytywaniu szczegółowych różnic pomiędzy wartościami.

C. Zmierza do asocjacji klienta z treścią problemu, który zgłasza.

D. Polega na utrwaleniu istniejącego wzorca zachowań w tej samej ramie problemu.

E. Polega na dysocjacji wobec zagrożeń, które możemy zaobserwować w zachowaniu autorytetu lub osoby znaczącej.

47. Coaching bazuje na przekonaniu, że miarą prawdy jest skuteczność, dlatego że:

A. Prawda to inaczej przekonania, które są niezmienne przez całe życie.

B. Niektóre działania (modele) mogą być skutecznie naśladowane, praktycznie w każdym wieku i przynosić podobnie dobre rezultaty.

C. Odwołuje się do genetycznie odziedziczonych predyspozycji, stąd pewne osoby są np. uzdolnione muzycznie, a dla innych ten rodzaj kompetencji może być praktycznie niedostępny.

D. Skuteczność wzmacnia wszechstronność. Im łatwiej nabywamy nowe kompetencje np. w procesie naśladowania, tym mniejszy jest koszt emocjonalny ich nabycia, oraz wysiłek dotyczący zmiany starego wzorca.

E. Zmiany mają charakter uniwersalny. Jednakże nieefektywna edukacja może przeciążać dziecko poprzez wywieranie presji. W istocie im dziecko więcej się uczy, tym uzyskuje większy repertuar możliwości, zwłaszcza, kiedy jest bardzo małe i uczy się w czasie zabawy.

48. Wzorzec postępowania

A. Składa się z cudzych modeli, których źródeł praktycznie nie pamiętamy. To nic innego jak collage, czyli kompilacja różnych elementów lub nawet dokładna kopia modelu.

B. Może być zmieniony w zasadzie tylko wtedy, kiedy z punktu widzenia klienta przestaje być użyteczny.

C. Jest dość trwały. U większości ludzi wzorce są stabilne i w zasadzie niezmienne. Im bardziej sztywny i szczegółowy wzorzec wbudowany w system wzorców, tym trudniej go zmienić, nawet, jeśli już dawno przestał być użyteczny.

D. Będzie utrzymywany tak długo, dopóki nie pojawi się nowy, atrakcyjniejszy i zrozumiały w mapie klienta, zaś stary wzorzec przestał być użyteczny, lub przynosi odwrotny skutek. Coaching pobudza ten proces.

E. Ma charakter zachowania kompulsywnego, czyli przymusowego i jest uruchamiany automatycznie, na podstawie tylko kilku triggerów, wyzwalaczy.

49. Syndrom Davy’ego Jonesa:

A. Polega na narcystycznym upodobaniu do bycia podziwianym i silnej tendencji do ekspozycji publicznej (przysłowiowe: „parcie na szkło”).

B. To odczuwanie głębokiego zranienia oraz poczucie porzucenia przez osobę niegdyś ukochaną.

C. Przeżywany jest przez podmiot jako stan niepełności, braku, uszkodzenia, okradzenia przez osobę obwinianą za ten stan rzeczy (np. porzucającą lub odchodząca z relacji).

D. Opiera się na subiektywnym, obsesyjnym wrażeniu, że „klucz do szczęścia” na zawsze został podmiotowi odebrany i że ów „klucz” posiada lub kontroluje wyłącznie dawny krzywdziciel (osoba porzucająca, dawny partner, eksmałżonek itp.).

E. Jest tym samym czym stan flow, czyli zaabsorbowanie, zaangażowanie lub inaczej: przepływ.

50. Proces psychologiczny w Process Oriented Psychology A. Mindella to m. in.:

A. Uruchamia kanał kinestetyczny, co może budzić opór klienta wyrażony zdziwieniem i dezaprobatą, gdyż jest to neurofizjologicznie nieatrakcyjna forma przekazu.

B. Bazuje na zasobach klienta wyrażonych wartościami wyznaczającymi sens działania, pozwala określać talenty oraz obszary optymizmu, lecz również odwołuje się do rozwiązań lekkich, łatwych i przyjemnych prowadzących najprostszą drogą do efektu.

C. Jest oparta na modelu cel/efekt z jego rozwinięciem m.in. przez technikę STO.

D. Polega na umiejętnym zastosowaniu presji i siły ze strony coacha w przeciwstawieniu się oporującemu klientowi. Stąd nazwa ćwiczenia.

E. Bywa skuteczna w początkowych sesjach coachingu, gdyż może kojarzyć się z ezoteryką lub zabawą, i dzięki temu może być atrakcyjną techniką dla początkującego klienta.

51. Memetyczność i mimetyczność mają się do siebie tak, jak:

A. Dowcip i jego powtarzanie wśród znajomych aż do chwili, kiedy wszyscy już doskonale znają pointę.

B. Antonim i synonim.

C. Pamięć długotrwała i krótkotrwała.

D. Proces wtórny i pierwotny.

E. Powtarzanie schematów dzięki replikowaniu typowych wzorców.

52. Zmiana dialogu wewnętrznego np. metodą RTZ (Racjonalna Terapia Zachowań) polega na:

A. Zmianie przekonania ograniczającego, które dla klienta jest nieużyteczne a nawet niezdrowe w skutkach.

B. Użyciu racjonalnego elementu jakim jest przekonanie wyrażone lingwistycznie i zmianie jego semantycznej treści, tak aby wspierała zamiast hamować.

C. Na zmianie wzorca poprzez przeanalizowanie treści dialogu wewnętrznego, zwanego debatą.

D. Na harmonizowanie półkul i jednoczesnym zaabsorbowaniu poznawczej funkcji mózgu czynnością automatyczną.

E. Na wzmocnieniu czynników wpływających na unikanie konfrontacji z przeszłym doświadczeniem relacyjnym.

53. Usunięcie w przekonaniu polega na:

A. Pozbawieniu przekonania szerszego kontekstu sytuacyjnego, np. tła społecznego, odniesienia do roli społecznej, wyłączenia szerszych znaczeń, konkretów, pola relacji itp. Jest to w pewnym sensie figura bez tła.

B. Rozpoznaniu w Drugiej Uwadze parametrów przestrzeni (biuro, meble, światło itp.), które wpływają, wspierają lub ograniczają sytuację coachingową lub każdą inną sytuację życiową.

C. Niezrozumieniu przez coacha relacji zawodowych lub osobistych klienta.

D. Odkryciu przez klienta hamującego wpływu osób trzecich na przebieg projektu.

E. Nieznajomości realiów biznesowych, w których funkcjonuje klient.

54. Komunikacja wewnętrzna

A. Włączona u coacha w postaci dialogu wewnętrznego uniemożliwia pacing.

B. Silnie uruchomiona u coacha wzmaga kontrolę i tym samym wyłącza uwagę skierowana na klienta.

C. Stwarza ryzyko wyłączenia komunikacji zewnętrznej. Przejawia się w zachowaniach takich jak: trema, dygot, jąknie, stękanie, zamyślenie lub utrata kontaktu wzrokowego itp.

D. Bardzo często ma charakter dominujący. Objawia się w postaci silnej koncentracji na sobie i osłabieniu lub uniemożliwieniu kontaktu z innymi osobami, lub na kontakcie pozornym.

E. Jest zauważalna przez wskaźniki płynące z przekazu niewerbalnego i wskazuje na submodalności klienta. Rozpoznajemy ją w mikro-komunikacji.

55. Metoda STO to inaczej:

A. Połączenie zasobów w trójkącie motywacyjnym Sensu, Talentu i Optymizmu jako synergia trzech obszarów

B. Mechanizm koncentracji na sobie, potocznie egoizm i związane z nim przekonania na temat własnej osoby.

C. To koncentrowanie na sobie sto porocent uwagi.

E. Polega na uruchomieniu Pierwszej Uwagi i włączeniu spostrzeżonych elementów do Uwagi Drugiej.

F. Jest tym samym, czym połączenie introwertyzmu z ocenieniem.

56. Wielka Piątka:

A. To pięć czynników stresujących w czasie dokonywania zmiany, które maja wpływ mobilizujący na jednostkę opracowanych przez Alberta Ellisa i jego zespół.

B. Umożliwia szacowanie ryzyka w projektach opracowywanych dzięki diagramowi Kaoru Ishikawy.

C. Składa się z pięciu poziomów klasyfikacyjnych ułożonych w dychotomiczne pary, dzięki którym możliwy jest opis cech osobowości jednostki: pierwsza z tych par do otwartość versus zamknięcie, druga to ugodowość versus konfrontacyjność

D. Pary w wielkiej piątce ułożone są jako skrajne pozycje kontinuum pomiędzy cechami/wartościami opisującymi postawy ludzkie np. ekstrawersja versus introwersja.

E. Reprezentuje pięć cech kreatywnych opisanych przez Edwarda de Bono.

57. Teoria Dobrostanu M. Seligmana odwołuje się m.in. do pojęcia:

A. Autoreinterpretacji zmiany, czyli świadomej decyzji podmiotu, dzięki której uznaje on własne dążenie i jego efekty za wartościowe i znaczące.

B. Oporu wobec zmiany wyrażonego objawami somatycznymi takimi, jak: biegunka, podwyższenie temperatury, skok ciśnienia itp.

C. Cienia, z którym konfrontuje się klient, czyli wypartych do nieświadomości treści percepcyjnych.

D. Flow, określanego mianem zaabsorbowania, zaangażowania w proces twórczy, dzięki któremu podmiot osiąga ponadprzeciętne rezultaty.

E. Zasobności i aktywności nazwanej przez Seligmanna dobrostanem w przeciwieństwie do szczęścia, które implikowane jest przez bierność mogącą prowadzić do bezradności i rozczarowania.

58. Zdaniem neurofizjologów i biologów istnieją tylko dwa systemy reaktywne, dzięki którym działamy lub wycofujemy się z działania. Są one głównymi siłami napędowymi u ssaków.

A. Agresja i altruizm.

B. Ego i cień.

C. Przeniesienie i przeciwprzeniesienie.

D. Szukanie (potrzeba poznawcza) i lęk (skutkujący agresją, ucieczką, znieruchomieniem lub automatyzmem).

E. Proces pierwotny i proces wtórny.

59. Atraktor możemy rozumieć w świecie psychologii jako:

A. Wypartą potrzebę natury erotycznej, często spatologizowaną.

B. Instynkt agresji oznaczający u Junga – kompleks intrapsychiczny, zaś u Freuda - przejawy Id, oba mające naturę seksualną.

C. Strukturę psychiczną, często wyrażoną w przekonaniu fundamentalnym uruchamiającymi determinujące siły psychiczne, przyciągające aktywność, energię i częstokroć nadmiarowe zainteresowanie podmiotu.

D. Stan konfuzji, czyli zdziwienia, zaskoczenia, zawieszenia funkcji poznawczych.

E. Każde przekonanie o charakterze wspierającym.

60. Fraktalny i pakietowy system przekonań charakteryzuje się:

A. Autoreplikowaniem niektórych przekonań o zgeneralizowanej treści.

B. Kontekstowością działania przekonań. Przekonanie jako figura wpływa na tło (kontekst) lecz również zmiana tła wpływa na odbiór przekonania.

C. Silnie replikują się przekonania związane z wdrukami, czyli sytuacjami m.in.: wczesnodziecięcego treningu, presji, represji pod wpływem stresu lub traumy oraz wszystkie te, które są wyjątkowo często aktywowane przez podmiot.

D. Atraktor może replikować fraktale jako centralna, psychiczna siła sprawcza. Rozsiewa fraktalne repliki w różnych polach psychicznej aktywności podmiotu.

E. Atraktor wykazuje dwie tendencje: działa podobnie jak rozsiewany wirus w internetowej sieci. Wówczas replikuje fraktale. Oraz jako siła przyciągająca. Wówczas organizuje życie psychiczne podmiotu w danej sprawie. Zazwyczaj odbierany jest jako atrakcyjny, racjonalny, uzasadniony, użyteczny sposób myślenia – tak długo dopóki podmiot nie stworzy świadomego bilansu strat i zysków, w którym straty okażą się determinujące.

1 out of 12

Time's up

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Nazwa *

E-mail *

Witryna internetowa